Blokkades

Hebben hooggevoeligen eerder last van blokkades?

Geschreven april 2007; laatste bewerking april 2023

Blokkades wat bedoelen wij hiermee? Hoe weet je of blokkades hebt?

En wat dan? Gewoon maar laten zitten?

Iedere ziel (art. 175) die op aarde wordt geboren heeft een soort programma meegekregen, een zieleopdracht. Dit programma is voor iedereen anders. Dat programma zorgt ervoor dat ergens in je aardse leven - vanaf het moment van conceptie tot ongeveer het tiende levensjaar - er een traumatische beleving wordt ervaren om je karakterstructuur te vormen. Niemand ontkomt hieraan!

Je kunt nu je geheugen op trauma's naspeuren, dan denk je vast dat het onzin is wat ik schrijf, want je weet van niets. Een enkeling denkt dat we zelfs trauma's aanpraten. Toch is dat een vergissing. Ze zijn er heus.

Gewoon herinneren is niet voldoende, want een geheugen is slim. Het heeft een soort van beveiliging die zorgt dat je kunt blijven functioneren ondanks die trauma's. Dit noemen wij het onderbewuste. Je kunt het menselijke onderbewuste vergelijken met een computer. Heel veel programma's werken op de achtergrond zonder echt zichtbaar te zijn. Soms heb je een storing die je dwingt om verder te kijken. Pas als je dieper in het systeem kijkt, blijken er allerlei programma's aan de gang te zijn waarvan je het bestaan niet wist, die je per ongeluk hebt gedownload en vooral voor verstoringen zorgen.

Dit gebeurt in je leven ook! Traumatische belevingen (die iedereen meemaakt) worden niet alleen in het geheugen bewaard! Nee elke cel van het lichaam neemt het trauma waar en blijft de herinnering eraan bewaren!

Dit onthouden maakt dat de cellen verkrampen en angstvallig hun geheim bewaken (op de achtergrond) dit noemen we blokkades. Er zijn vijf hoofdprogramma's bekend van traumatische levenservaringen die voor blokkades zorgen.

Ongewenst als kind, daardoor niet op aarde willen komen (energie bijeenhouden).
In de steek gelaten, daarom niet alleen kunnen zijn (energie vasthouden).
Bedrogen en gecontroleerd zijn, daardoor perfect en de baas willen zijn (energie hooghouden).
Geen liefde of goedkeuring gehad hebben daarmee angst om gevoelens te tonen (energie binnenhouden).
Verworpen en gekwetst, zich waardeloos voelen (energie achterhouden).

Een combinatie van die levenstrauma's is de basis voor het vormen van de karakterstructuur (art. 94) van het kind.

De meeste ouders hopen te voorkomen dat hun kind een trauma oploopt. Maar ouders zijn niet alleen. Er zijn mede-opvoeders zoals familieleden, scholen, verenigingen. Iedereen draagt er daarom aan bij dat dit levenstrauma wordt ervaren en in het lichaam zijn sporen nalaat.

Boekentip:Je lichaam als spiegel van Ansgar & Dietlind Rank. ISBN 90 6325 489 x (alleen nog verkrijgbaar bij de uitgeverij Servire Uitgevers BV in Utrecht). Hierin kun je lezen hoe een lichaam zich om een trauma heen vormt.

Maar als iedereen blokkades heeft, waarom zou je die dan kwijt willen? Het lichaam besteedt veel energie om langs de opgeworpen blokkades heen te stromen. Vaak kan het lichaam dat niet meer aan. De ervaring leert dat die blokkades op den duur gaan woekeren. Mensen krijgen lichamelijke klachten, krijgen ziektes waarvan ze de oorzaak niet kennen. Ze weten niet dat hun cellen een geheim vasthouden.

Het vrijmaken van blokkades kan op verschillende manieren, veel resultaat wordt behaald in therapeutische settingen. Op het moment dat de cellen zich openen, komen de beelden en de emoties van een trauma vrij. De blokkade lost dan op en een vrije doorstroming is het resultaat.

Niet alle trauma's uit een heel mensenleven hoeven aangepakt te worden. Als het allerdiepste trauma verwerkt is, heeft de rest geen houvast meer. Vergelijkbaar met een kaartenhuis, als de onderste kaart eruit getrokken wordt, valt het hele huis in elkaar.

Wat heeft dit nu met hooggevoeligheid te maken? Hooggevoelige mensen nemen die verkrampte cellen eerder waar en "voelen" vaak zelf dat ze een blokkade hebben en zelfs waar die zit. Toch kunnen ze zich niet herinneren waar het vandaan komt. Ook al wordt het geheugen zelf geraadpleegd, het lijkt niet iets te zijn wat ze zelf beleefd hebben. Dat is voor hen een reden om onze praktijk te bezoeken.

Praktijkvoorbeeld: Zo schreef een 41 jarige vrouw " Ik ben "toevallig" op jullie website terecht gekomen. Zoekende, en eigenlijk niet wetende wie/wat ik zoek, (en ook weer wel) voelende wat ik voel . Een giga onrust en veel lichamelijke en emotionele schade: oud zeer. Het feit is dat ik de osteopaat en psycholoog dingen vertel, uit probeer te leggen hoe het voelt, en ik kan het niet overbrengen of de boodschap komt niet binnen of ik mis iets. Tijdens het lezen van de nieuwsbrief "lichtkinderen en hooggevoeligheid" (art. 4) heb ik alleen maar gejankt, hartverscheurend, de herkenning; het raakt iets diep in mij, de opluchting, gevoel van bevrijding, en ook de paniek. Uit zelfbescherming heb ik een hoop weggestopt, het was nooit zo, ik was lastig en nu voel ik ook de "paniek", het is ook mijn angst, de leegte; hoe nu verder. Hoe nu om te gaan hiermee, handvatten, kader, knop, verbinding, ik weet t niet.

Dat is dan de emotionele kant, lichamelijk, mede door het bovenstaande maar ook allerlei aandoeningen (dubbele eileiderontsteking met beginnende buikvliesontsteking, uro-stoma, onverklaarbare ontstekingen,-2x whiplash,.. dit voor nu in grote lijnen) voel ik dat ik van de compensaties aan elkaar hang, en dat bedoel ik zeker niet oneerbiedig, ook hier voel ik het gewoon en kan de knop herstel niet vinden. Nu voel ik me, ondanks het feit dat ik op wilskracht zo ver ben gekomen en dit en meer in mezelf te herkennen, alleen staan hierin, twee therapeuten welke de crux in mij niet "begrijpen", ik wil verder maar weet niet hoe."

Tijdens haar behandeling kwam haar levenstrauma naar voren als een metafoor, ze zag een ketting om haar nek die door haar vader vastgehouden werd. Ik zag werkelijk een rode striem rond haar keel op haar huid verschijnen. Toen zij in het beeld de ketting verwijderd had voelde ze een enorme ruimte in haar keel ontstaan. Het weefsel werd zacht en soepel. Ze heeft daarmee haar herstelknop gevonden, zich letterlijk bevrijd van haar oude levenstrauma.

Een ander praktijkvoorbeeld: Dit komt vanuit de driedaagse workshop. Daar werkten twee deelnemers tegelijk aan een medecursist. Ruim voor dat de gestelde tijd verstreken was waren ze gestopt. Ze vonden dat ze klaar waren en verlieten hun plaats. Voor de vrouw die nog op de behandeltafel lag voelde dit als "in de steek gelaten worden". Zij herkende dit van vroeger, dit had haar hele leven gedomineerd. Ze kon er nu om huilen en daarmee liet ze dit los.

Een greep uit de reacties van de deelnemers:

Ik heb voor mij, een belangrijke blokkade los kunnen laten.
Er zijn heftige dingen losgekomen die gelukkig allemaal weer een plek hebben gekregen.

Respect voor het proces waar iemand in terecht kan komen.

De mensen die zich werkelijk bevrijd hebben van hun diepste levenstrauma, kunnen zelf de nog resterende andere onaangename ervaringen opruimen. Want het ergste hebben ze immers gehad! Door de directe doorstroming leven ze vrijer, het schenkt hen levensvreugde, angsten verdwijnen naar de achtergrond. Zeker de moeite van het aangaan waard.

LEES OOK: *hoe je doelgericht blokkades vrijmaakt (art. 94)

*Wist je dat terugkerende thema's kenmerken zijn van levenslessen? (art. 74)